Vanaf 1 juni 2014 is de zogenaamde DNA afstammingscontole verplicht bijn de Raad van Beheer

Wat is DNA
Net als bij alle levende organismen is ook het lichaam van honden opgebouwd uit cellen. Bijna elke cel heeft een kern met daarin chromosomen, de dragers van de erfelijke eigenschappen. Chromosomen zijn langgerekte dunne moleculen, het zogenaamde DNA (deoxyribonucleic acid). 
In het DNA is de erfelijke code van elk individu vastgeled. Deze code bepaalt welke uiterlijke kenmerken het dier heeft, bijvoorbeeld tot welke soort en tot welk ras het behoort, maar ook welke erfelijke ziekten en afwijkingen het dier bij zich draagt. Bij de voortplanting wordt door elk van de ouders de helft van deze code aan elke nakomeling doorgegeven.

Wat is een DNA-databank
Een DNA-databank is een opslag (een archief) waarin weefselmonsters van individuen worden bewaard. Meestal gaat het om Weefsel, bloedmonsters, soms om speeksel- of haarmonsters, waaruit zodra dat nodig is het DNA kan worden vrijgemaakt. Die monsters worden volgens een vastgesteld protocol verzameld. Hierbij is het van het grootste belang dat de juiste identiteit van het dier wordt vastgesteld. De dierenarts dient bij de monstername een en ander dan ook nauwkeurig te controleren. 
Nadat de monsters bij de DNA-databank zijn ingeleverd worden die in twee helften verdeeld en op twee verschillende locaties opgeslagen. Daarmee wordt voorkomen dat al het materiaal bij brand of een andere vorm van overmacht verloren zou gaan. De opgeslagen monsters worden gedurende minimaal vijfentwintig jaar bewaard. 

Afstammingscontrole
Voor de fokkerij en het selectiebeleid is het van groot belang dat de fokkers en rasverenigingen over betrouwbare afstammingsbestanden beschikken. Afstammingsgegevens worden immers gebruikt bij de beslissing om wel of niet met een bepaalde hond te fokken. Met behulp van het in de databank opgeslagen DNA kan, in geval van twijfel, de afstamming van de hond snel en gemakkelijk gecontroleerd worden. Het DNA wordt dan vergeleken met dat van de ouders en andere verwanten. Dat is vooral belangrijk indien er sprake is van selectie tegen erfelijke gebreken. Als de afstamming niet zou kloppen kan dat immers tot ernstige schade leiden, zowel voor de selectieprogramma's die de fokkers toepassen als voor de eigenaren die hun fokdieren ten onrechte juist wèl of niet voor de fokkerij gebruiken.

Ontwikkeling en validatie van nieuwe DNA-testen
In de toekomst zullen steeds meer DNA-testen beschikbaar komen. Met deze testen kan worden nagegaan of uw hond vrij is van een erfelijke afwijking, of hij de afwijking vererft (drager is) of lijder is. Nu is het zo dat, zodra er ergens op de wereld een nieuwe DNA-test voor een erfelijke afwijking beschikbaar komt, deze eerst uitvoerig moet worden getest. Om aan voldoende DNA-monsters te komen voor deze validatie, moet er vaak een beroep gedaan worden op de fokkers en eigenaren van hiervoor in aanmerking komende honden (lijders aan de betreffende afwijking en hun familieleden). Omdat de monsters meestal speciaal moeten worden verzameld voor dit ene doel kost dat veel tijd en geld. Indien deze monsters vanuit een DNA-databank beschikbaar zijn kan dat veel sneller en veel goedkoper.